Het Montessori Vaklyceum in Groningen werkt met gepersonaliseerd onderwijs. In jaar 1 en 2 is er gekozen voor Kunskapsskolan. In de bovenbouw willen ze ook gepersonaliseerd onderwijs aanbieden, maar dan op hun eigen wijze. Afgelopen vrijdag sprak ik enkele docenten over de gemaakte en nog te maken keuzes.
Dat de docenten op het vaklyceum leerdoelgericht willen werken, staat als een paal boven water. Maar dat de een daar al meer aan gewend is dan de ander, is ook duidelijk. Kortom het doel is duidelijk, maar de route ernaartoe zal per vakgroep en per docent verschillen. Dat wordt een gepersonaliseerde leerroute, net als bij leerlingen…
Om te beoordelen welke methode ondersteunend is aan het leerdoelgericht werken, was er een aantal educatieve uitgeverijen aanwezig. In het gesprek tussen de docenten en de uitgeverijen ging het over een aantal zeer relevante zaken als het gaat om gepersonaliseerd leren. Is het in de methode inzichtelijk waar de leerling staat ten opzichte van een leerdoel? Is er ruimte voor het maken van fouten? Werkt de methode adaptief? Kunnen leerlingen zelf hun pad kiezen, of kunnen docenten verschillende paden actief maken? Enzovoorts.
Het was een boeiende, inspirerende ochtend. De aanwezigen waren het met elkaar eens: de methode is een middel en geen doel op zich. Maar het zou wel erg fijn zijn als de methode ondersteunend is aan de onderwijskundige visie van de school. Voor de docenten van het Montessori Vaklyceum wordt het een nog een interessante, leerzame route naar hun versie van gepersonaliseerd leren. Maar gezien het enthousiasme en de betrokkenheid van de docenten, zal dat een succesvolle route worden.